Ratusz w Rzeszowie - serce miasta

Zbudowany na polecenie Mikołaja Spytka Ligęzy w XVI wieku.

Był to niewielki murowany budynek z gankiem, przedsionkiem i wieżą, otoczony licznymi kramnicami. Zniszczony podczas najazdu Jerzego Rakoczego w XVII wieku.

Ok. 1730 r. był remontowany i rozbudowany. Była to budowla o zróżnicowanej bryle,

z wieżą zegarową. Przebudowany w 1820 przez Johanna Burgallera .

W 1898 został zaprojektowany przez lwowskiego nadradcę budowlanego Franciszka Skowrona został ponownie przebudowany. Prace zostały zakończone w 1900. Podczas II wojny światowej uległ dewastacji, zwłaszcza zniszczono wystrój rzeźbiarski i malarski. Dalsze zubożenie budynku nastąpiło w II połowie XX w.

W latach 1993–96 przeprowadzono gruntowny remont, rekonstrukcję i modernizację wnętrz ratusza wg projektu wykonanego w rzeszowskiej Pracowni Sztuk Plastycznych pod kierownictwem Tadeusza Karysia. Wnętrza projektowali Jan Lubas i Bogusław Koziej, zaś witraże Irena Wojnicka.

Ratusz w Rzeszowie został wybudowany w stylu neorenesansowym i neogotyckim. Charakterystycznym elementem jest szczyt ozdobiony zegarem, ponad którym umieszczono orła wykonanego z metalu oraz liczne ozdobione wieżyczki i różnokształtne okna.

Budynek istnieje, jako siedziba Urzędu Miasta i Prezydenta, więc dostęp do niego jest ograniczony.

O każdej pełnej godzinie grany jest hejnał miasta.

Początkowo obiekt pełnił nie tylko funkcje administracyjne, ale także był miejscem handlu. W jego piwnicach sprzedawano wino, miody i piwa marcowe, a z wieży dobiegał dźwięk dzwonu, ogłaszający rozpoczęcie i zakończenie targu.

Jest to jeden z najpiękniejszych ratuszy jakie widziałam.